.

....

وقتی به این وبلاگ سر می‌زنم، فقط در حال مقایسه کردن خودم هستم: منِ قدیم با این منِ جدید!آن دختر سرکش و سرخوش قدیم حالا مشغول مقاله نوشتن است. هنوز هم روی حرف خودم نمی‌مانم. هیجان تصمیم گرفتن و به نتیجه رسیدن دست و پاهایم را سست می‌کند و اجازه‌ی حرکت را از من می‌گیرد. برای این مقاله هم همین اتفاق دارد می‌افتد. از زمانبندی عقب مانده‌ام و هیجان زیاد جلوی دست و پایم را گرفته است.امیدوارم بتوانم زودتر تمامش کنم و حس رضایت از خودم داشته باشم. +  شنبه ۱۴۰۲/۱۱/۲۸    AT  |  ....

یادت باشد:- اگر درس نمی‌خوانند، بی‌هدف و مشکل‌دار نیستند- خودت هم درس نخواندی! خودت هم به لطف و محبت و وصیت و نصیحت معلم‌ها گوش نکردی. - خودت هم یادم می‌رفتم(مطالب خیلی مهم را حتی)-بچه‌اند! منطقشان، طرز فکرشان، جهان‌بینی‌شان... همه چیز بچه‌گانه‌ست-قضاوتشان نکن. برچسب نزن. - عصبانی نشو. تحقیر نکن. بعضی معلم‌ها همه‌ی این‌ها را یادشان می‌رود. با بالا رفتن سن طبیعی ست. نوشتم که یادم بماند. هزارجا نوشتم که تا سال‌های سال یادم بماند.من بزرگ می‌شم، میانسال و پیر می‌شوم اما مخاطبم همچنان 15 ساله است. او با من بزرگ نمی شود.یادم بماند +  چهارشنبه ۱۴۰۲/۱۲/۰۲    AT  |  ....